Het wordt nog eens tijd voor wat geschrijf, aangezien er de afgelopen maand heel wat gebeurd is! Ik kreeg namelijk langverwacht Belgisch bezoek, waarmee ik op verkenning ging naar wat Peru allemaal de bieden heeft. Hier de hoogtepunten!
Vol spanning wachtte ik in Lima op de komst van papa en Lucas (terwijl ik dingen ging eten die in Ayacucho niet te vinden zijn. Ik voelde me even in het paradijs). Ik was zelfs een beetje zenuwachtig over hoe het zou zijn om elkaar weer te zien. Maar bij hun aankomst duurde het geen twee minuten of alles was weer zoals normaal. Al moesten ze in het begin wel eens lachen als ze mij Spaans hoorden praten, dat was natuurlijk nieuw!
We klonken op het komende avontuur met een Pisco Sour in Paracas en alle drie waren we direct anti-fan. Te straf en buikpijn voor mij als gevolg! Maar de nationale drank: check!
Dat Peru qua natuur een verscheiden land is, dat had ik al mogen ondervinden toen ik vanuit Ayacucho naar de jungle trok. Maar nu begaf ik mij naar nog een ander stukje: de woestijn. Vanuit Huacachina, een oase in de woestijn, vertrokken we op buggytocht door de zandduinen. Nadat onze buggy het drie keer begeven had en we dus telkens moesten wisselen, begon het avontuur. Het was vergelijkbaar met een achtbaan, maar dan veel cooler! Onderweg stopten we om te sandboarden. Aangezien we niet kunnen snowboarden, moesten we op onze buik van de duinen naar beneden. De laatste en de hoogste was het spannendst en toen ik beneden kwam, stond ik midden in de woestijn bij zonsondergang, prachtig! Papa durfde de helling niet af en ging dus met de buggy, maar die reed vrolijk langs dezelfde steile helling naar beneden..haha!
Arequipa was het eerste stadje waar we twee dagen hadden. Die gebruikten we vooral om wat uit te rusten en lekker te gaan eten! We probeerden alpaca-steak, empanadas en ontdekten een bakkertje met lekkere broodjes! We bezochten de kathedraal, een oud klooster dat me deed denken aan de stad van Alladin en gingen naar een uitzichtpunt. Het mooiste was de plaza de armas bij zonsondergang! Het landschap begon nu al iets meer te lijken op wat ik hier gewend ben: een stad met daarrond de bergen.
Vanuit Arequipa trokken we naar de Colca Canyon. Ik denk voor ons alle drie een van de hoogtepunten van de reis. We gingen op een tweedaagse trekking met gids Rolando en een Duits koppel. We daalden af in de canyon (wat ik een beetje eng vond wegens veel losse steentjes en hoogtevrees) en wandelde langs een aantal dorpjes. Onze uiteindelijke bestemming was een hutje om te slapen en een koud zwembad, maar wat was het zalig om daarin te kruipen na een hele dag wandelen!! De volgende dag vertrokken we al om vijf uur s ochtends om aan de klim naar boven te beginnen. Drie uur moesten we stijgen om weer uit de canyon te komen. We zagen de zon opkomen terwijl we bezig waren met de klim. Dit lag me veel beter dan het afdalen! Boven gekomen reden we met de bus nog langs de colca vallei, waar je ook condors van dichtbij kan zien. De laatste stop waren de warme baden...zalig, zo na twee vermoeiende dagen!
Next stop: Puno! Nu kwamen we echt in de hoogvlakten, waar we lama's en alpacas konden spotten. In Puno vaarden we rond op het Titicacameer. We bezochten de drijvende eilanden, maar voelden ons er de oppertoerist. Alles lijkt opgezet voor toeristen en het voelde heel ongemakkelijk aan. Leuker was het bezoek aan het eiland Taquile, waar we konden wandelen met zicht op het meer.
De rit van Puno naar Cusco was de mooiste uit de vele busritten die we deden! Opnieuw altiplano! Cusco liep vol met toeristen en voelde best Westers aan, met Irish pubs bv. We klommen naar boven naar het uitzichtspunt aan de Cristo Blanco, door een beetje te freestylen geraakten we boven. Op de terugweg kwamen we ineens bij ruïnes uit met een naam die ik niet meer weet... Niet echt de bedoeling dat we daar zomaar liepen denk ik, maar we hebben ze toch maar gezien. In cusco zouden we later nog terugkomen, super vermoeid na het bezoek aan de Heilige Vallei, en zouden we Michiel ontmoeten die volgende week richting Ayacucho komt om bij Cachorros te werken.
Een ander hoogtepunt was het bezoek aan de heilige vallei, waar we verschillende ruïnes bezochten. Het prachtige eraan zijn niet de ruines op zich, maar wel de combinatie van de ruïnes en de prachtige natuur eromheen! In salineras bezochten we de zoutpannen. Dat was ook prachtig om te zien! Maar het hoogtepunt moest nog komen: Machu Picchu. Met de trein reden we richting Aguas Calientes. Weer kreeg ik een blij gevoel als we de jungle inreden, net als met mijn reisje naar de selva. De volgende dag stonden we vroeg op, want nee nee wij wilden niet met de bus naar Machu..wij hadden al geoefend in de canyon, dus wij gingen te voet! We klommen met prachtig uitzicht naar boven, waar we natuurlijk op een hele rij toeristen stuitten die allemaal de ruïnes gingen bezoeken. Gelukkig is de site zo groot dat we altijd wel een plekje vonden waar we rustig konden zitten en genieten van de omgeving. We beklommen ook de Montana Machu Picchu, waarin we ons een beetje mispakte. Het bleek uiteindelijk anderhalf uur puur stijgen te zijn. Zwaar, maar het uitzicht maakte het helemaal goed! Terug in Aguas Calientes waren we uitgeteld, wat mijn broer en mezelf de slappe lach en hyperactiviteit bezorgde. Gelukkig restte ons toen enkel nog een dagje in Cusco en de terugkeer naar Lima, waar ik er nog even van profiteerde om lekker te kunnen gaan eten :-) !
Na de reis kan ik alleen maar zeggen dat ik nog meer fan ben van Peru!!!
Ondertussen ben ik al weer meer dan een week in Ayacucho en gaat alles hier weer zijn gangetje. Ook hier ben ik nog wel wat onderweg geweest: een uitstapje naar de ruïnes van Wari, met Los Cachorros naar een dorpje voor een medische campagne en met het schooltje naar Quinua. Het leven is hier niet slecht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten